Lineke van Beekhuizen: Hobby
Enigszins wat verscholen in het groen ligt de doodlopende Meidijk in Zuilichem. Aan het einde van de weg doemt een reusachtige achtkantige en met riet gedekte watermolen op.Het is de woning van Lineke van Beekhuizen en haar man Wilfried Romp. Molenaar zijn en de molen laten draaien, noemt Lineke haar grote hobby. Het paar woont er sinds 1981 en hun drie, inmiddels uitgevlogen, kinderen zijn er groot geworden.
Toch was zij niet de erfgename van deze molen, maar wel de dochter uit een molenaarsfamilie. Lineke ’s wortels liggen in Beesd waar haar vader, opa en overgrootvader jaren de grote korenmolen draaiende hielden; ‘Molen de Vrijheid’.
Technisch en handig aangelegd had Lineke van kinds af aan interesse in het molenaars-vak. Op haar achttiende was Lineke molenaar. Van vader heeft zij het vak geleerd, maar voor het officieel vereiste diploma was studie vereist en kwam er veel theoretische kennis bij kijken. Want een vak is het, niet alleen om de molen draaiende te houden, maar ook ervoor te zorgen dat deze in een goede technische staat wordt gehouden en onderhouden
Studeren en uit huis gaan verwijderde haar enige jaren van de molen, Toen in 1981 de Zuilichemse molen op zoek ging naar een molenaar, kroop het bloed waar het niet gaan kan en kwamen Lineke samen met Wilfried als jong stel op de molen te wonen.
Schilderen, kleine reparaties, het juist op de wind zetten van de reusachtige wieken, het is voor Lineke en haar man een manier van leven. De inrichting van de molen is helemaal aangepast aan de bijzondere vorm van de vertrekken. Om prettig te kunnen leven is er gas, water en elektrisch tijd aangelegd..
Weliswaar gepensioneerd hoeft de creatieve Lineke zich geen moment te vervelen. Oppassen op de zes kleinkinderen, lezen en schilderen en zomers werken in de moestuin. De molen is een heel idyllisch plek om te wonen en te leven. “Ik hoop hier nog jaren te mogen wonen”.
De molen, een rijksmonument en eigendom van de Molenstichting Rivierengebied, is een z.g. watermolen uit 1720. Het staat op een plek waar al vanaf de 16de eeuw molens hebben gestaan. Gebouwd samen met een groot aantal andere molens, moest het door water te scheppen de polders droog houden zodat boeren het land konden bewerken. De Zuilichemse molen is de laatste nog bewaarde watermolen in het rivierengebied. Weliswaar werkend is hij niet meer noodzakelijk voor het waterpeil. Dit is in de 19de eeuw overgenomen door het stoomgemaal en in de 20ste eeuw door een elektrisch gemaal.
Op molendagen en monumentendagen is de molen open voor bezoekers. Voor belangstellenden en met name ook voor groepen zoals scholen is een bezichtiging af te spreken. Informatie is te vinden op de site van de molensrivierengebied.nl
Mirjam Duijts-As
Foto’s: De jonge Lineke leert het vak op de molen in Beesd. Lineke Beekhuizen voor de Zuilichemse molen.
